به مناسبت 4 خرداد، سالروز شهادت بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق
سالروز شهادت بنیانگذاران و 2 تن از اعضای کمیته مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران، پیامی عمیق بر نسل بیدار میهنمان به ارمغان دارد که: "گرچه شهیدی بر خاک می افتد، اما نهال وجودش در لحظه فریاد الله اکبر مشتاق شهادتش به غنچه می نشیند، جنگلی می شود، دشمن را در بر می گیرد، نابودش می کند!"
و اکنون چه به نیکی تماشاگر این صحنه غریبیم! دشمن رنگ بر چهره پریده را می بینیم که حتی از پدری پیر و مادری کمر خمیده که بویی از این غافله سالاران بزرگ شهادت بر خود دارند نیز گذشت نمی کند، که راه شهید چنین است، درخشان و پویا، در زمان تکثیر و در افق ثبت می شود.
هم آوا با پیام دیروز معلم راهمان شریعتی می گوئیم: " ای قائم به قسط در زمین، ای خصم ستمگر مظلوم، ای مجاهد مسلمان، ای خود ساخته خلق و خوی خدا، وارث انبیاء، برتر از پیامبران بنی اسرائیل، انسان محمد واری که باید شاهد حق زمان و شهید خلق جهان باشد، بنده صالح خدا، که در این طبیعت باید خدائی کند، ای حنیف نژادی که از طواف عشق، سعی آب، منزل آگاهی و منی و شهادت اسماعیل باز میگردی و لوای فلاح بخش توحید ابراهیم و پیام قرآن و ذوالفقار علی را با خویش داری و کوزه ای از آب زمزم سوغات آورده ای، لحظه ای درنگ کن و به ایمان و پیمانت بیندیش".
در سالروز آن روز، ضمن بزرگداشت شهدای نژاد حنیف، از ارزشهائی تجلیل می کنیم و از انسانهائی بزرگ و روحهای نیرومندی که در اسارت نیز عظمتشان در جلاد عقده حقارت ایجاد می کرد.
اعتقاد ما بر این است که: " در زمانی که برای اغفال اذهان، دستهای پنهان کاری هستند که که جنگهای زرگری راه می اندازند و برای آغاز آن ناگهان بی مقدمه و بی جا و خیلی رسوا کسی یا گروهی را با حمله، بهتان، تهمت، غرض ورزی و تحریف یعنی "نقد" تحریک می کنند، تا او یا آنها بر آشوبند و پاسخ گویند و به حمله متقابل بپردازند و جنگ مغلوبه شود و گرد و غبار برخیزد و هوا را تیره دارد و قیل و قال درگیرد و گوشها را کر کند و معرکه گرم شود و چشمها را مشغول دارد و ..."
آری در این ایام، بر ضرورت وحدت عملی و مترقی در جبهه ضد استبدادی، ضد واپسگرائی، ضد ولایت فقیهی بعنوان "تنها راه همراهی با جنبش نوین مردمی" تاکید می نماییم تا رسالت " خون و پیام" را دوشادوش به پایان بریم و تمایزات و ناسازگاریهای تضاد را با پروسهء پیشتازی در عمل، علیه دشمن مشترک، به یگانگی تبدیل نمائیم، و بر این یگانگی که دستهای بیشماری را بسوی خود روی آورده می بیند، گواه گیریم و شاهد آوریم. شاهدانمان؟! سعید و حنیف و بدیع؛ محمود و رسول.
والسلام
