آزادیخواهان جهان ،
هم میهنان گرامی ،
پس از آنکه در تبانی با تنی چند از افراد زمین خوار و مخبرین سوءاستفاده چی توسط سعید مرتضوی ،حسن حداد ،بازجو مصطفوی و غیره و بیرون کشیدن ارواق پرونده های شماره ط.د 83/7232 شعبه 26 دادگاه انقلاب تهران و نیز پرونده شماره ط. د 86 /8983 شعبه 15 دادگاه انقلاب تهران به منظور غصب و تصرف و به فروش رسانیدن خانه اینجانب و اموال مربوط به خانواده کثیر تعدادمان.
اینک معلوم شده که پرونده شماره 69 / 6/1821معاونت دادسرای عمومی و انقلاب – اداره سرپرستی تهران نیز مفقود گردیده و یا به عبارت دقیق تر از سوی نامبردگان بالا برای امحای اسناد و مدارک مربوط به مالکیت اینجانب بر خانه ام به سرقت رفته است بطوریکه فعلا اینجانب بعد از 50 و اندی سال زندگی فقط مالک شناسنامه ام هستم که آن را در سال 82 همراه با بقیه اثاثیه که توقیف کرده اند و در سال 86 بعد از 4 سال تلاش به من بازگردند.
به هر حال حقایق بالا نشان میدهد که این افراد دزد ،قاتل و جنایتکار هنوز از قدرت کافی برای سرقت پرونده های قضایی و امحای اسناد و مدارک مندرج در آنها برخوردار هستند و هنوز آن قدر می توانند وحشت به دل کارمندان جزء بیاندازند که جیکشان در نیایید و غلام حلقه به گوش آنها و عامل اجرایی نیات بد اندیشانه آنها باشند.
نامبردگان بالا که پس از ماجراهای فجیع و شنیع کهریزک کاملا بی آبرو شده و دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند هنوز با سوء استفاده از موقعیت شغلی و حاشیۀ امنیتی و ارتباطات آنچنانی خود دست به هر رذالت و دنائتی می زنند .
اما بدانند همانطور که بیت رهبری مجبور شد 470 میلیون تومان پول مفسد اقتصادی شهرام جزائری را برگرداند. دیر یا زود مجبور می شوند تنها خانۀ مرا که حاصل یک عمر زحمت بعنوان معلم، شاعر،نویسنده و هم اینک یک زندانی سیاسی هستم را نیز برگردانند.
اگر رژیم ولایت فقیه رژیم غارتگران و چپاولگران نیست چرا با اینگونه افراد برخورد نمی کنند ولی امثال مرا به خاطر نوشتن چند کلمه به رنج حبس ،شکنجه ،انفرادی ،تبعید و زندان طویل المدت محکوم نموده و از کلیۀ حقوق اجتماعی خود محروم می کند .
ز قدیم ایام گفته اند که لعنت بر قومی که سنگ را می بندد و سگ را رها می کند
ارژنگ داودی زندان سیاسی
زندان رجائی شهر کرج
16 خرداد 1389
منبع: فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
