در آن روزهای شادی زا و سر فراز کننده . وقتی به اين مرد بزرگ و انديشه نجاتبخشش . فکر ميکرديم و با آن زندگی ميکرديم و در عمل به رهنمودهايش ميکوشيديم . هر روز خدا . از راست و چپ مورد هجوم بوديم . از دستار بندان و ساواک شاه چو ب ميخورديم و تحت فشاری کشنده بوديم . بسياری از دستار بندان بزرگ عمامه و عمله های شان . کمر به طرد و لعن و نابودی اش بستند . پا به پای ساواک شاه . که شريعتی . بيسواد است . ساواکی است . منافق است . سنی است . شيعه غالی است . آمريکايی است . وا بسته به اجانب است. خرابکار است . بی دين است . ضد ولايت امامان معصوم است . طاغی است . باغی است . يا غی است . التقاطی است . ضد مردم است . وطن برباد ده است .و از اين سروغ های شاخدار. که هر ظالم نابکاری . به نيروهای پيشرو و انقلابی می بست تا سد و مانعی در راه پيشرفتش بشود. اما . هرگز به آرزوی شان نرسيد ند و نخواهند رسيد. که در رابطه با معلم شهيد نرسيد ند و نخواهند رسيد...
عباس علی آبادی
خرداد 1389
